વૃક્ષો અને સિંહ (સિંહ બચાવો, વૃક્ષ બચાવો) >> ટૂંકીવાર્તા
Tahukar. Com
એક સમયની વાત છે, એક ખુબજ મોટું જંગલ હતું. તે જંગલમાં લાખો વૃક્ષો હતા. આ બધા વૃક્ષોમાં બે વૃક્ષ મિત્ર હતા. અને તે બાજુ જ ઉભા હતા અને તેની મિત્રતા ઘણી ગાઢ હતી. અને તે જ જંગલ ઘણા બધા સિંહોનું પણ ઘર હતું. તે સિંહો જંગલ માં શિકાર કરતા હતા અને તેમ તેનું જીવન વીતતું હતું. સિંહો જંગલમાં શિકાર કરતા હતા અને શિકાર કરીને તેનું વધેલું માંસ તેમજ જંગલમાં રહેવા દેતા હતા, આના કારણે જંગલનું વાતાવરણ એ માંસના વાસ થી ભરાઈ જતું હતું.
એક દિવસ તે બે વૃક્ષ મિત્રો વાતો કરતા હતા: એક વૃક્ષે કહ્યું: “આ સિંહો આપના જંગલનું વાતાવરણ પ્રદુષિત કરી રહ્યા છે, અને આપણે આપણા જંગલને તે સિંહોથી બચાવવું જોઈએ. આ સિંહોની આપણા જંગલમાંથી હકાલપટ્ટી કરવી જોઈએ.
બીજા વૃક્ષે તેના સૂરમાં સુર પુરાવ્યો: “હા, એવું જ કરવું જોઈએ. તેઓ આપણને તાજી હવા પણ ખાવા નથી દેતા.”
એક ઘણું ઘરડું અને ડાહ્યું વૃક્ષ આ બંને વૃક્ષ મિત્રોની વાતો સાંભળતું હતું, તેને કહ્યું: “કદાચ આ સિંહો જંગલનું વાતાવરણ પ્રદુષિત કરતા હશે, પરંતુ આ જંગલી પ્રાણીઓ આપણને લાકડા કાપનારા માણસોથી બચાવીને રાખે છે. જે જંગલમાં સિંહો વસે છે ત્યાં માણસો ક્યારેય લાકડા કાપવા આવવાનું વિચારશે પણ નહિ.”
પરંતુ, ઘરડા વૃક્ષની આ શિખામણ બંને વૃક્ષ મિત્રોને ગળે ઉતારી નહિ, અને બંને વૃક્ષ મિત્રોએ નક્કી જ કરી લીધું કે આ જંગલી પ્રાણીઓને અહીંથી ભગાડે જ દમ લઈશું. અને તે સાંજે તે બંને વૃક્ષ મિત્રોએ હિંસક લાગેતેવી ધ્રુજારી શરુ કરી દીધી. “અમે આ સિંહોને જંગલમાંથી ભગાડીને જ રહીશું, તેઓને એટલા ડરાવી દઈશું કે તેઓ આ જંગલ છોડીને ભાગી જશે અને ફરી ક્યારેય આ જંગલમાં પાછા નહિ ફરે.” બંને વૃક્ષ મિત્રોએ કહ્યું અને ખુબ મોટે મોટેથી હસવા લાગ્યા.
આખું જંગલ તેમની આ બિહામણી હસીથી ગુંજી ઉઠ્યું. આ સાંભળીને ઘરડું વૃક્ષ ચિત્કારી ઉઠ્યું: “મહેરબાની કરીને આવું ના કરો.”
પરંતુ બંને વૃક્ષ મિત્રોએ તેમનું ના સાંભળ્યું, તેઓ હવા સાથે ખુબજ તાકાતથી હાલક-ડોલક થવા લાગ્યા અને ચિચિયારીઓ કરવા લાગ્યા. બધા જંગલી પ્રાણીઓ અને સિંહો આ વૃક્ષોને જોઈએ અને તેઓની ચિચિયારીઓ સંભાળીને ડરી ગયા અને તેઓ વિચારવા લાગ્યા કે નક્કી જંગલમાં કશુક બનવાનું છે, આમ વિચારીને તેઓ જંગલ છોડીને ભાગી ગયા. આમ બધા પ્રાણીઓ જંગલ છોડીને જતા રહ્યા.
હવે, બંને વૃક્ષ મિત્રો ખુશ હતા, “આહ ! હવે આપણે તાજી હવા માણી શકીશું.” તેઓએ કહ્યું.
પરંતુ, તેમની આ ખુશી લાંબો સમય ના રહી, એક દિવસ એક માણસ જંગલમાં આવ્યો અને થોડા વૃક્ષો કાપવા લાગ્યો. હવે આ જંગલમાં કોઈ સિંહની બીક રહી ન હતી. થોડા જ સમયમાં તે જંગલમાં બીજા માણસો પણ આવ્યા અને વૃક્ષો કાપવા લાગ્યા.
આ જોઈએ ને બંને વૃક્ષ મિત્રો અત્યંત ડરી ગયા અને રડવા લાગ્યા: “હવે આપણે નહિ બચીએ, હવે આપણો વિનાશ નક્કી જ છે. આપણે ખુબજ મૂર્ખતા ભર્યું કામ કર્યું છે, આપણે ઘરડા અને ડાહ્ય વૃક્ષની વાત સંભાળવી જોઈતી હતી.” થોડાજ દિવસોમાં માણસોએ એ બંને વૃક્ષ મિત્રોને પણ ધરાશાયી કરી દીધા.
આમ વૃક્ષ અને સિંહ બંને પ્રકૃતિ જ છે અને બંને ને બચાવવા જોઈએ, કારણકે બંને જરૂરી છે.
Tahukar. Com
એક સમયની વાત છે, એક ખુબજ મોટું જંગલ હતું. તે જંગલમાં લાખો વૃક્ષો હતા. આ બધા વૃક્ષોમાં બે વૃક્ષ મિત્ર હતા. અને તે બાજુ જ ઉભા હતા અને તેની મિત્રતા ઘણી ગાઢ હતી. અને તે જ જંગલ ઘણા બધા સિંહોનું પણ ઘર હતું. તે સિંહો જંગલ માં શિકાર કરતા હતા અને તેમ તેનું જીવન વીતતું હતું. સિંહો જંગલમાં શિકાર કરતા હતા અને શિકાર કરીને તેનું વધેલું માંસ તેમજ જંગલમાં રહેવા દેતા હતા, આના કારણે જંગલનું વાતાવરણ એ માંસના વાસ થી ભરાઈ જતું હતું.
એક દિવસ તે બે વૃક્ષ મિત્રો વાતો કરતા હતા: એક વૃક્ષે કહ્યું: “આ સિંહો આપના જંગલનું વાતાવરણ પ્રદુષિત કરી રહ્યા છે, અને આપણે આપણા જંગલને તે સિંહોથી બચાવવું જોઈએ. આ સિંહોની આપણા જંગલમાંથી હકાલપટ્ટી કરવી જોઈએ.
બીજા વૃક્ષે તેના સૂરમાં સુર પુરાવ્યો: “હા, એવું જ કરવું જોઈએ. તેઓ આપણને તાજી હવા પણ ખાવા નથી દેતા.”
એક ઘણું ઘરડું અને ડાહ્યું વૃક્ષ આ બંને વૃક્ષ મિત્રોની વાતો સાંભળતું હતું, તેને કહ્યું: “કદાચ આ સિંહો જંગલનું વાતાવરણ પ્રદુષિત કરતા હશે, પરંતુ આ જંગલી પ્રાણીઓ આપણને લાકડા કાપનારા માણસોથી બચાવીને રાખે છે. જે જંગલમાં સિંહો વસે છે ત્યાં માણસો ક્યારેય લાકડા કાપવા આવવાનું વિચારશે પણ નહિ.”
પરંતુ, ઘરડા વૃક્ષની આ શિખામણ બંને વૃક્ષ મિત્રોને ગળે ઉતારી નહિ, અને બંને વૃક્ષ મિત્રોએ નક્કી જ કરી લીધું કે આ જંગલી પ્રાણીઓને અહીંથી ભગાડે જ દમ લઈશું. અને તે સાંજે તે બંને વૃક્ષ મિત્રોએ હિંસક લાગેતેવી ધ્રુજારી શરુ કરી દીધી. “અમે આ સિંહોને જંગલમાંથી ભગાડીને જ રહીશું, તેઓને એટલા ડરાવી દઈશું કે તેઓ આ જંગલ છોડીને ભાગી જશે અને ફરી ક્યારેય આ જંગલમાં પાછા નહિ ફરે.” બંને વૃક્ષ મિત્રોએ કહ્યું અને ખુબ મોટે મોટેથી હસવા લાગ્યા.
આખું જંગલ તેમની આ બિહામણી હસીથી ગુંજી ઉઠ્યું. આ સાંભળીને ઘરડું વૃક્ષ ચિત્કારી ઉઠ્યું: “મહેરબાની કરીને આવું ના કરો.”
પરંતુ બંને વૃક્ષ મિત્રોએ તેમનું ના સાંભળ્યું, તેઓ હવા સાથે ખુબજ તાકાતથી હાલક-ડોલક થવા લાગ્યા અને ચિચિયારીઓ કરવા લાગ્યા. બધા જંગલી પ્રાણીઓ અને સિંહો આ વૃક્ષોને જોઈએ અને તેઓની ચિચિયારીઓ સંભાળીને ડરી ગયા અને તેઓ વિચારવા લાગ્યા કે નક્કી જંગલમાં કશુક બનવાનું છે, આમ વિચારીને તેઓ જંગલ છોડીને ભાગી ગયા. આમ બધા પ્રાણીઓ જંગલ છોડીને જતા રહ્યા.
હવે, બંને વૃક્ષ મિત્રો ખુશ હતા, “આહ ! હવે આપણે તાજી હવા માણી શકીશું.” તેઓએ કહ્યું.
પરંતુ, તેમની આ ખુશી લાંબો સમય ના રહી, એક દિવસ એક માણસ જંગલમાં આવ્યો અને થોડા વૃક્ષો કાપવા લાગ્યો. હવે આ જંગલમાં કોઈ સિંહની બીક રહી ન હતી. થોડા જ સમયમાં તે જંગલમાં બીજા માણસો પણ આવ્યા અને વૃક્ષો કાપવા લાગ્યા.
આ જોઈએ ને બંને વૃક્ષ મિત્રો અત્યંત ડરી ગયા અને રડવા લાગ્યા: “હવે આપણે નહિ બચીએ, હવે આપણો વિનાશ નક્કી જ છે. આપણે ખુબજ મૂર્ખતા ભર્યું કામ કર્યું છે, આપણે ઘરડા અને ડાહ્ય વૃક્ષની વાત સંભાળવી જોઈતી હતી.” થોડાજ દિવસોમાં માણસોએ એ બંને વૃક્ષ મિત્રોને પણ ધરાશાયી કરી દીધા.
આમ વૃક્ષ અને સિંહ બંને પ્રકૃતિ જ છે અને બંને ને બચાવવા જોઈએ, કારણકે બંને જરૂરી છે.
No comments:
Post a Comment